Opowiadanie cz.16

                                                        Cz.17                                                                                                                                      ~Dziś chętnie... ~

Dni miały a Wiktoria coraz bardziej przybliżała się do Falkowicza.  On się zmienił... Zmienił się dla niej. Pierwszy raz w życiu się zakochał. Choć było trudno... Bał się pokochać. Po utracie rodziny, ojca, matki którzy byli dla niego całym światem został mu brat. Był on dla niego pocieszeniem przy nim rany zaczęły się goić. Zaczął się przyzwyczajać do bólu... ale gdy poszli do domu dziecka a Adam zaadoptowała Anna Krajewska znów Andrzeja ciotka. Na początku było dobrze. Na początku a  potem ? Potem ciotka straciła pracę, narzeczonego i rozpiła się na dobre. Najpierw kieliszek dziennie, później dwa kieliszki następnie butelka... A dalej? A dalej było już tylko gorzej. Dlatego profesor doktor habilitowany nauk medycznych Andrzej Falkowicz ( Baran ) żyje chwilą. Myśląc o przeszłości, zawalisz teraźniejszość , zwalając teraźniejszość zawalisz przyszłość....W: Andrzej ! Andrzej żyjesz ? - Budziła profesora po ciężkiej nocy. F: Co się  dzieje ? - Podniósł głowę z nad biurka - O Wiktoria... Która godzina?W: Już  11:00 - Uśmiechnęła się nie pewnie. -Mogę się zastąpić. Jedź do domu odśwież się, prześpij...
F: Dam radę. - Powiedział wstając i poprawiając garnitur.W: Jedź.-Powiedziała pewnie i spojrzała na niego swoimi zielonymi oczami nie chcąc słyszeć sprzeciwu.F: Wiktoria nie jadę. - Powiedział i oparł się o biurko nie panując nad zmęczeniem.W: Andrzej ja cię proszę... - Powiedziała z politowaniem na podpuchnięte oczy Falkowicza.F: Nie i koniec.W: Profesor boi się że pana wygryzę ?F: Jest pani diablicą.W: Baran.F: To moje nazwisko. A pani znów jest potworem. - Chwycił kobietę w tali i przyciągnął do siebie.W: Debil. To zapewne nie jest pana nazw...  - Profesor przerwał jej pocałunkiem. - Jedź  już.F: Dobrze, już dobrze. - Powiedział , wziął teczkę i wyszedł zostawił Wiktorię samą.W: Niesamowity... - Powiedziała po cichu i poszła na obchód.
............................................................................................................Siedziała w hotelu nudząc się i czekając na resztę  rezydentów gdy wszedł Adam.Ad: Siema. - Powiedział i usiadł na blacie mebli śmiejąc się głupio.W: Co cię tak śmieszy ? - Adam zaczął się jeszcze bardziej śmiać. - Adam...Ad: Umiesz dochować tajemnicy ? - Zapytał śmiejąc się jeszcze głupiej nisz dotychczas.W: No umiem... - Zawahała się . - Mów co zrobiłeś.Ad: Poczekaj na Agatę... Zdjąłem lustra a do jej szamponu a do jej szamponu dodałem rudej farby. W: Gdzie ona jest ?! - Zapytała przerażona.Ad: Właśnie umyła włosy i poszła do sklepu.
W: Adam... Wie o włosach ?!
Ad: Nie. - Powiedział i od nowa zaczął się śmiać.
W: Coś ty zrobił...
Ad: Chcesz zobaczyć zdjęcie ?
W: Nie...- Wściekła się na Adama. - Albo dawaj... - Gdy zobaczyła zdjęcie rudej Agaty Woźnickiej zaczęła śmiać się nie zwracając uwagi na Agatę stojącą za jej plecami z lusterkiem.
Ag: I co was tak śmieszy ? - Zapytała dziwnie spokojnie. - Gdzie są lusterka.
W: Nie wie. - Szepnęła do Adama. - Nie wiem gdzie są wzięła świeżo kupione lusterko od Agaty i odwróciła je tak by Agata mogła się w  nim przejrzeć.
Ag: Adam !!! Zabije cie... Co ja teraz zrobię ?! Za 15 minut mam randkę z Rogalskim...
W: Nic nie mówiłaś...
Ag: Bo... nie ważne... Potrzebuję  perhydrol i farbę do włosów...W: Już  11:00 - Uśmiechnęła się nie pewnie. -Mogę się zastąpić. Jedź do domu odśwież się, prześpij...  F: Dam radę. - Powiedział wstając i poprawiając garnitur. W: Jedź.-Powiedziała pewnie i spojrzała na niego swoimi zielonymi oczami nie chcąc słyszeć sprzeciwu. F: Wiktoria nie jadę. - Powiedział i oparł się o biurko nie panując nad zmęczeniem. W: Andrzej ja cię proszę... - Powiedziała z politowaniem na podpuchnięte oczy Falkowicza. F: Nie i koniec. W: Profesor boi się że pana wygryzę ?F: Jest pani diablicą. W: Baran.F: To moje nazwisko. A pani znów jest potworem. - Chwycił kobietę w tali i przyciągnął do siebie.W: Debil. To zapewne nie jest pana nazw...  - Profesor przerwał jej pocałunkiem. - Jedź  już.F: Dobrze, już dobrze. - Powiedział , wziął teczkę i wyszedł zostawił Wiktorię samą.W: Niesamowity... - Powiedziała po cichu i poszła na obchód.
............................................................................................................Siedziała w hotelu nudząc się i czekając na resztę  rezydentów gdy wszedł Adam.Ad: Siema. - Powiedział i usiadł na blacie mebli śmiejąc się głupio.W: Co cię tak śmieszy ? - Adam zaczął się jeszcze bardziej śmiać. - Adam...Ad: Umiesz dochować tajemnicy ? - Zapytał śmiejąc się jeszcze głupiej nisz dotychczas.W: No umiem... - Zawahała się . - Mów co zrobiłeś.Ad: Poczekaj na Agatę... Zdjąłem lustra a do jej szamponu a do jej szamponu dodałem rudej farby.
W: Gdzie ona jest ?! - Zapytała przerażona.Ad: Właśnie umyła włosy i poszła do sklepu.
W: Adam... Wie o włosach ?!Ad: Nie. - Powiedział i od nowa zaczął się śmiać.W: Coś ty zrobił...Ad: Chcesz zobaczyć zdjęcie ?W: Nie...- Wściekła się na Adama. - Albo dawaj... - Gdy zobaczyła zdjęcie rudej Agaty Woźnickiej zaczęła śmiać się nie zwracając uwagi na Agatę stojącą za jej plecami z lusterkiem.Ag: I co was tak śmieszy ? - Zapytała dziwnie spokojnie. - Gdzie są lusterka.W: Nie wie. - Szepnęła do Adama. - Nie wiem gdzie są wzięła świeżo kupione lusterko od Agaty i odwróciła je tak by Agata mogła się w  nim przejrzeć.Ag: Adam !!! Zabije cie... Co ja teraz zrobię ?! Za 15 minut mam randkę z Rogalskim...W: Nic nie mówiłaś...Ag: Bo... nie ważne... Potrzebuję  perhydrol i farbę do włosów...W: Już  11:00 - Uśmiechnęła się nie pewnie. -Mogę się zastąpić. Jedź do domu odśwież się, prześpij...  F: Dam radę. - Powiedział wstając i poprawiając garnitur. W: Jedź.-Powiedziała pewnie i spojrzała na niego swoimi zielonymi oczami nie chcąc słyszeć sprzeciwu. F: Wiktoria nie jadę. - Powiedział i oparł się o biurko nie panując nad zmęczeniem. W: Andrzej ja cię proszę... - Powiedziała z politowaniem na podpuchnięte oczy Falkowicza. F: Nie i koniec. W: Profesor boi się że pana wygryzę ?F: Jest pani diablicą. W: Baran.F: To moje nazwisko. A pani znów jest potworem. - Chwycił kobietę w tali i przyciągnął do siebie.W: Debil. To zapewne nie jest pana nazw...  - Profesor przerwał jej pocałunkiem. - Jedź  już.F: Dobrze, już dobrze. - Powiedział , wziął teczkę i wyszedł zostawił Wiktorię samą.W: Niesamowity... - Powiedziała po cichu i poszła na obchód.............................................................................................................Siedziała w hotelu nudząc się i czekając na resztę  rezydentów gdy wszedł Adam.Ad: Siema. - Powiedział i usiadł na blacie mebli śmiejąc się głupio.W: Co cię tak śmieszy ? - Adam zaczął się jeszcze bardziej śmiać. - Adam...Ad: Umiesz dochować tajemnicy ? - Zapytał śmiejąc się jeszcze głupiej nisz dotychczas.W: No umiem... - Zawahała się . - Mów co zrobiłeś.Ad: Poczekaj na Agatę... Zdjąłem lustra a do jej szamponu a do jej szamponu dodałem rudej farby.W: Gdzie ona jest ?! - Zapytała przerażona.Ad: Właśnie umyła włosy i poszła do sklepu.W: Adam... Wie o włosach ?!Ad: Nie. - Powiedział i od nowa zaczął się śmiać.W: Coś ty zrobił...Ad: Chcesz zobaczyć zdjęcie ?W: Nie...- Wściekła się na Adama. - Albo dawaj... - Gdy zobaczyła zdjęcie rudej Agaty Woźnickiej zaczęła śmiać się nie zwracając uwagi na Agatę stojącą za jej plecami z lusterkiem.Ag: I co was tak śmieszy ? - Zapytała dziwnie spokojnie. - Gdzie są lusterka.W: Nie wie. - Szepnęła do Adama. - Nie wiem gdzie są wzięła świeżo kupione lusterko od Agaty i odwróciła je tak by Agata mogła się w  nim przejrzeć.Ag: Adam !!! Zabije cie... Co ja teraz zrobię ?! Za 15 minut mam randkę z Rogalskim...W: Nic nie mówiłaś...Ag: Bo... nie ważne... Potrzebuję  perhydrol i farbę do włosów...W: Adam zobacz kto to. - Powiedziała pokazując Adamowi drzwi.
Ad: Marek !
Ag: Chustka !!! - Krzyknęła Agata a Wiktoria szybko poszła po chustkę  i zawiązała ją.
Ad: Wyglądasz śmiesznie.
Ag: Adam ty się lepiej już dziś nie odzywaj !
M: Możemy już wyjść ? - Zapytał spoglądając na Agatę ubraną w różową  sukienkę, czarne baletki, czarną torebkę i czerwoną chustkę zawiązaną na głowię.
Ag: Tak... A gdzie ?
M: Do parku. - Powiedział uśmiechnięty.
Ag: A może ... Gdzieś gdzie jest mniej ludzi... Proszę.
M: Dlaczego ?
Ag: Adam dolał mi rudej farby do szamponu...
M: Aha... To może do mnie ?
Ag: Okey. - Powiedziała i wyszli.
Ad: My też może gdzieś wyjdziemy ? - Zapytał wesoło.
W: Dziś chętnie... kino?
Ad: Okey, chodźmy.Ad: Marek !
Ag: Chustka !!! - Krzyknęła Agata a Wiktoria szybko poszła po chustkę  i zawiązała ją.
Ad: Wyglądasz śmiesznie.
Ag: Adam ty się lepiej już dziś nie odzywaj !M: Możemy już wyjść ? - Zapytał spoglądając na Agatę ubraną w różową  sukienkę, czarne baletki, czarną torebkę i czerwoną chustkę zawiązaną na głowię.Ag: Tak... A gdzie ?M: Do parku. - Powiedział uśmiechnięty.Ag: A może ... Gdzieś gdzie jest mniej ludzi... Proszę.M: Dlaczego ?Ag: Adam dolał mi rudej farby do szamponu...M: Aha... To może do mnie ?Ag: Okey. - Powiedziała i wyszli.Ad: My też może gdzieś wyjdziemy ? - Zapytał wesoło.W: Dziś chętnie... kino?Ad: Okey, chodźmy.Ad: Marek !
Ag: Chustka !!! - Krzyknęła Agata a Wiktoria szybko poszła po chustkę  i zawiązała ją.Ad: Wyglądasz śmiesznie.Ag: Adam ty się lepiej już dziś nie odzywaj !M: Możemy już wyjść ? - Zapytał spoglądając na Agatę ubraną w różową  sukienkę, czarne baletki, czarną torebkę i czerwoną chustkę zawiązaną na głowię.Ag: Tak... A gdzie ?M: Do parku. - Powiedział uśmiechnięty.Ag: A może ... Gdzieś gdzie jest mniej ludzi... Proszę.M: Dlaczego ?Ag: Adam dolał mi rudej farby do szamponu...M: Aha... To może do mnie ?Ag: Okey. - Powiedziała i wyszli.Ad: My też może gdzieś wyjdziemy ? - Zapytał wesoło.W: Dziś chętnie... kino?Ad: Okey, chodźmy.Ad: Marek !Ag: Chustka !!! - Krzyknęła Agata a Wiktoria szybko poszła po chustkę  i zawiązała ją.Ad: Wyglądasz śmiesznie.Ag: Adam ty się lepiej już dziś nie odzywaj !M: Możemy już wyjść ? - Zapytał spoglądając na Agatę ubraną w różową  sukienkę, czarne baletki, czarną torebkę i czerwoną chustkę zawiązaną na głowię.Ag: Tak... A gdzie ?M: Do parku. - Powiedział uśmiechnięty.Ag: A może ... Gdzieś gdzie jest mniej ludzi... Proszę.M: Dlaczego ?Ag: Adam dolał mi rudej farby do szamponu...M: Aha... To może do mnie ?Ag: Okey. - Powiedziała i wyszli.Ad: My też może gdzieś wyjdziemy ? - Zapytał wesoło.W: Dziś chętnie... kino?Ad: Okey, chodźmy.

Przepraszam że przeciągałam od 4 września ale nie miałam czasu ani pomysłów. Kolejnej części nie zapowiadam, mam nadzieje że ta wam się  spodoba.Pozdrawiam gorąco ;***